Al jaaaaren ben ik gefascineerd door wat muziek met een mens kan doen. Wat doet het met je brein, wat gebeurt er in je hoofd. Wat kan het emotioneel raken, wat kun je er blij van worden, wat kan het ontspannen. Ik bespeel diverse instrumenten en ben muzikaal best allround. Ik hou van bijna het hele spectrum van muziek, van klassiek tot popmuziek en alles wat daar tussen zit. Mijn grote passie en specialiteit is echter ZINGEN, ik ben al meer dan 40 jaar koordirigent in hart en nieren, en verliefd op zingende mensen. Zingen verbindt mensen en geeft makkelijk contact. Als koordirigent geniet ik vooral van de chemie in de lucht en tussen ons mensen, die ontstaat bij samen muziek maken.
Sinds 2012 zing ik elke maandagmorgen me de bewoners in het plaatselijk woon- en zorgcentrum De Wulverhorst, inmiddels ben ik berucht daar als ‘de zingende vrouw met de gitaar op maandagmorgen’. Sinds 2016 is daar een zanguurtje op de afdeling kleinschalig bij gekomen, met de mensen met en vorm van dementie. Het heeft vanaf het begin mijn hart gestolen, hoe deze mensen reageren op muziek. Al snel leerde ik de mensen goed kennen en wist ik precies wie ik met welke liedjes kon activeren of laten glimlachen. Soms was de reactie alleen een voet die bewoog of iemand vulde muzikaal de rusten in een liedje op. Het was genieten van ieders eigenheid.
Corona heeft even roet in het eten gegooid, en oh, wat een gemis, niet mogen zingen, voor de bewoners en voor mij. Het bracht gelukkig ook iets moois. Ik mocht een plan maken om meer gestructureerd muziek aan te bieden aan de bewoners met een vorm van dementie. Ik ontdekte dat er een studie muziekagogie bestaat, een soort zusje van muziektherapie en schreef een plan voor de afdeling. Het plan is aangenomen, het woon- en zorgcentrum is net zo enthousiast als ik.
Muziekagogie is een lichte vorm van muziektherapie en geeft begeleiding en ondersteuning aan bewoners/cliënten d.m.v. muziek als agogische behandelvorm. De muziekagoog kan bv. worden ingezet bij mensen met angsten, depressie, emotionele verwerking, onrustig gedrag en bij mensen die moeilijk contact maken. Dit kan één op één of in groepsverband.
De coronamaatregelen maken dat er al anderhalf jaar nauwelijks gezongen mag worden. Voor mijn eigen bedrijfje De ZangZaak niet zo best. Hoe mooi is het dat deze crisistijd mij de ruimte biedt om eindelijk iets te gaan doen met die fascinatie wat muziek met een mens kan doen. Vanaf september 2021 (zou vanaf januari zijn, maar ja, corona) ga ik de tweejarige opleiding tot muziekagoog volgen en ik ben al een poosje bezig met me te verdiepen in de materie. En hoe mooi dat ik bij De Wulverhorst vanaf 1 februari al als muziekagoog in opleiding een werkplek heb gekregen.
Ik was in 2018 bij een concert van Ed Sheeran, hij zei tegen zijn publiek: ‘This is not about me, this is about US!’ En zo is het, het gaat niet om mij, zorg voor de medemens doe je samen, fijn dat ik, net zoals alle collega's in de zorg rondom de bewoners, een radertje in dat netwerk mag zijn.
En wie weet worden mijn uren uitgebreid of volgen er meer zorgcentra...
In het woon- en zorgcentrum deed ik een kwis 'instrumenten raden', er zat ook een mondharmonica tussen. Er was een echtpaar, mevrouw zegt: mijn man speelde ook harmonica. Dus ik zeg: heeft ie 'm nog? Jaaa, maar hij doet het nooit meer, want zijn longen zijn slecht. Misschien kunt u de harmonica gewoon nog eens in zijn handen geven?
Vanmorgen kwamen ze samen stralend uit de lift. Nou, hij heeft gespeeld hoor, een eigen compositie! Zij was zo mogelijk nog blijer dan hij. En ik heb m hier in de tas hoor. Mag ik het horen? En daar ging ie, in de grote hal. Met piepende ademhaling en twinkelende ogen. Ik herkende lang zal ze leven, dus ik zong mee. Dat vond ie prachtig. Heb aangeraden om het elke dag even te doen😊
Senioren zijn heerlijk eerlijk en zeggen wat ze denken. Sommige uitspraken zijn hilarisch, of goud waard.
(er zitten ook uitspraken tussen van mensen met een vorm van dementie, nog meer goud waard)
Mama 'k wil een man hê.